Marizol Landázuri
.jpg)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Narcisa Marizol Landázuri Benítez | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
165 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Narcisa Marizol Landázuri Benítez (ur. 13 czerwca 1991 w Esmeraldas[1]) – ekwadorska lekkoatletka, sprinterka. Czterokrotna medalistka mistrzostw Ameryki Południowej, dwukrotna medalistka mistrzostw ibero-amerykańskich, złota medalistka igrzysk Ameryki Południowej, uczestniczka igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro i Tokio.
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]W 2013 zdobyła trzy medale igrzysk narodowych rozgrywanych w Cuenca, a także brązowy medal igrzysk boliwaryjskich w Trujillo. Rok później została srebrną medalistką mistrzostw ibero-amerykańskich w konkurencji biegu na 200 m. Uczestniczyła w mistrzostwach świata w Pekinie, w ramach których startowała w konkurencji biegu na 100 m i odpadła w eliminacjach, zajmując 6. pozycję. W 2016 wywalczyła drugi w karierze medal mistrzostw ibero-amerykańskich, w konkurencji biegu na dystansie 100 m[2].
W czasie letnich igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro rywalizowała w konkurencji biegu na 100 m. Odpadła w półfinale, zajmując w swej kolejce 6. pozycję z czasem 11,27[3].
W 2017 otrzymała brązowy medal mistrzostw Ameryki Południowej w biegu sztafetowym 4 × 100 m. Była też uczestniczką mistrzostw świata w Londynie, gdzie startowała w dwóch konkurencjach – zarówno w biegu na 100 m i biegu sztafetowym 4 × 100 m odpadła w eliminacjach, zajmując przy tym odległe pozycje w swej kolejce. W 2018 została złotą medalistką igrzysk Ameryki Południowej w konkurencji biegu na 100 m. W 2021 osiągnęła swój największy dotychczasowy sukces w karierze, zdobywając na mistrzostwach Ameryki Południowej trzy medale – srebrny w biegu na dystansie 100 i 200 m oraz brązowy w biegu sztafetowym 4 × 100 m[2][4].
W ramach igrzysk olimpijskich w Tokio startowała w konkurencji biegu sztafetowego 4 × 100 m. Odpadła w fazie eliminacji, zajmując w swej kolejce ostatnią 8. pozycję z czasem 43,69 (przy tym sztafeta ekwadorska tym rezultatem ustanowiła nowy rekord kraju)[5].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod](stan na 29 marca 2022)
- bieg na 100 m – 11,12 (6 czerwca 2018, Cochabamba)
- bieg na 200 m – 23,32 (29 października 2017, Quito)
- bieg na 400 m – 55,19 (17 kwietnia 2021, Guayaquil)
- sztafeta 4 × 100 m – 43,69 (5 sierpnia 2021, Tokio)
- sztafeta 4 × 200 m – 1:35,91 (12 maja 2019, Jokohama)
- sztafeta 4 × 400 m – 3:44,47 (31 maja 2021, Guayaquil)
Źródło: [2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Marizol Landázuri. olympedia.org. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
- ↑ a b c d Marizol LANDÁZURI | Profile | World Athletics. worldathletics.org. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
- ↑ Arthur Almeida: Rio 2016 – Athletics – Results Book. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 246. [dostęp 2022-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
- ↑ a b Marizol Narcisa Landazuri. athleticspodium.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
- ↑ Sergio Tena, Álvaro Revilla, Rubén Polanco: Tokyo 2020 – Athletics – Results Book. library.olympics.com, 2021-08-08. s. 487. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).